Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

1926 – ΚΑΛΟΓΡΕΖΑ
Βασίλης Βασιλειάδης
Καλογρέζα γύρω στα 1926 … παράγκα Νο 302 … ωραίο ντύσιμο, με ένα ποτηράκι κρασί και το λαούτο ... (Στην υγειά μας και λόγω της ημέρας) ... Σίγουρα ο Σάββας, ο γιος του Νίκος, ο γαμπρός του Χρήστος και τρεις ακόμη φίλοι πίνουν με την ευκαιρία κάποιας γιορτής ή τελετής. …… Και να πως το “παρατσούκλι” επικρατεί και καθιερώνεται ως επίθετο … Μου ανέφερε η μητέρα μου ότι τον παππού της τον Σάββα τον είπαν Καναρίδη επειδή, εκεί στα Τούζλα, έψελνε και τραγουδούσε πάρα πολύ ωραία (σαν καναρίνι :) ). Φυσικά εγώ την πείραζα, λέγοντάς της ότι αυτά είναι στην φαντασία της και τα λέει για να ευλογεί το σόι της … Πέφτει όμως κάποια στιγμή στα χέρια μου ένα ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΝ ΓΑΜΟΥ των γονιών της εις το Μακροχώριον Κωνσταντινουπόλεως (27η Νοεμβρίου 1922), όπου η μητέρα της (κόρη του Σάββα) αναγράφεται ως Φωτίκα Κυριακίδου. Ως παράνυμφος δε γάμου, αναγράφεται η αδερφή της Φωτίκας, Ασπασία Κυριακίδου (και αυτό φυσικά το "Κυριακίδης" δεν ήταν τυχαίο, προέκυψε από τον πατέρα του Σάββα που ονομαζόταν Κυριάκος). Έτσι με τον ερχομό των προσφύγων στην Ελλάδα, η οικογένεια δεν δήλωσε ως επίθετο το Κυριακίδης αλλά το Καναρίδης … Με την εγκατάσταση τους στην Καλογρέζα και αφού με επιστράτευση όλων χτίστηκε η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής έπρεπε να βρεθεί παπάς. Πρότειναν λοιπόν στον Σάββα να εκτελέσει χρέη παπά …"ααααα, όλα κι όλα, είπε αυτός, εγώ παπάς δεν γίνομαι, δεν νοιώθω άξιος για κάτι τέτοιο" … έτσι αρκέστηκε μόνο στο να ψάλλει κάπου , κάπου στην εκκλησία. Αυτό έφτανε για να του κολλήσουν οι Καλογρεζιανοί έναν τίτλο ... τον αποκαλούσαν πλέον, ΠΑΠΑ-ΣΑΒΒΑ … (οικογενειακό αρχείο Σπ. Πασάλογλου)


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγορά Ν.ιωνιας 1960..ο παππούς μου ο Κώστας βειραμτζλης https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2524755930904123&set=gm.412465012627776&type=3&av=1144170868982456&eav=AfZBT3tGBP2DjXRGvcLtuU5VFXOUu_qkUxDt7E-6ywnVUrgRDCY-h3vGGs95kievF85HWCV3t6nPlPTLwCRo8Ke1&theater&ifg=1
Ο δράκος της Καλογρέζας. Βασάνιζε, σκότωνε και βίαζε ανήλικα παιδιά. Έριχνε ψόφιες κότες πάνω στα πτώματα για να καλύπτει τις οσμές των πτωμάτων... Αριστερά:οι γονείς του 8χρονου θύματος και της 5χρονης. Συναντήθηκαν έξω από το σπήλαιο.  Δεξιά: ο πατέρας της 8χρονης μαζί με κατοίκους στις έρευνες για τα θύματα του δράκου στη σπηλιά.... H είσοδος του σπηλαίου, όπου ο δράστης βασάνιζε και εξόντωνε τα θύματα του... Οι αρχές βγάζουν το 5χρονο θύμα από τη σπηλιά και τοποθετούν σε μία κάσα... Ο Δ.Μ. στα χέρια της χωροφυλακής σώθηκε από το πλήθος που ήθελε να τον κάψει ζωντανό... 29 Ιανουαρίου 1936. Δύο πολίτες βρίσκονται μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα. Έξω από το συνοικισμό της Καλογρέζας, σε μία βαθιά σπηλιά με διακλαδώσεις, βρίσκουν το πτώμα ενός μικρού αγοριού με σημάδια αποσύνθεσης. Ήταν δεμένο στα χέρια και στα πόδια με κομμάτια από κουρέλια και σύρματα. Τα μάτια του ήταν διεσταλμένα. Από το στόμα και τα αυτιά του έβγαιναν σκουλήκια. Στο σώμα που είχ...

Η ιστορία της γειτονιάς του κάρβουνου

Από το 1940 έως και το 1960, στις υπόγειες στοές των λιγνιτωρυχείων Καλογρέζας - Ν. Ηρακλείου γραφόταν μια διαφορετική ιστορία. Στη «γειτονιά του κάρβουνου» είναι αφιερωμένη μια έκδοση-ημερολόγιο του συλλόγου «Αλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού». https://www.kathimerini.gr/1057998/gallery/epikairothta/ellada/h-istoria-ths-geitonias-toy-karvoynoy Ενα μικρό δρομάκι, η οδός Ανθρακωρύχων, και κάποια βιβλία θυμίζουν σήμερα την ύπαρξη της 20χρονης λειτουργίας των λιγνιτωρυχείων Καλογρέζας - Ν. Ηρακλείου, όμως από το 1940 έως και το 1960, στις υπόγειες στοές γραφόταν μια διαφορετική ιστορία. Δύο δεκαετίες εξόρυξης, εργασίας στα έγκατα της γης, εκεί όπου δεν τρύπωνε ούτε μικρή ακτίνα ηλίου, με λιγνιτωρύχους διπλωμένους στα δυο μέσα στις στοές με την καρβουνόσκονη και την ανελέητη θερμοκρασία, για έναν λιγνίτη εξαιρετικής ποιότητας, όπως καταγράφεται σε εκθέσεις μεταλλειολόγων. Στη γειτονιά του «Κάρβουνου», το σημερινό Νέο Ηράκλειο και τη Νέα Ιωνία, έφτανα...